Dói-me a língua

Extracto de La Voz de Galicia de hoje:

Pérez Touriño ha afirmado que en el proceso normalizador de la lengua gallega no se trata de sustituir una lengua por otra, «pero sí conseguir una presencia normal y libre del gallego en todos los campos nuestra vida pública y en el pleno respeto a los derechos lingüísticos de los gallego-hablantes».

O que dizer? Que o primeiro é o primeiro. E o primeiro é, na minha opinião, que esse processo normalizador deve travar o processo de substituição (que sim está acontecendo) do galego-português polo castelhano.

Depois já se poderia intentar falar de presença normal e livre do galego e do respeito aos direitos dos e das galego-falantes para evitar certas situações de indefensão.


Publicado

em

por

Etiquetas:

Comentários

Um comentário a “Dói-me a língua”

  1. Avatar de eu no xardín
    eu no xardín

    e a min o corazón.

    lástima de non ser o burro ese que ao iso lhe pasaba co xarabe de limón. xa postos a ler e escribir anomalías.

    que vergonha.

    non me estranharía que calquera día, ese senhor que representa a Galiza se ponha a defender a Paco Vázquez, é que o estou vendo.

    como para descoidarse e pensar que as cousas poden estar indo ben. cando vinha no coche de caminho á casa pensei nos que escriben cousas como ‘san ciprián de viñas’ e quedan como estaban, si, igual de necios.

    se tanto lhes gusta traducir, louvar o idioma espanhol e desbotar o que os identifica como galegos, por que non marchan para calquera outro sitio e nos deixan aos que si queremos este país vivir tranqilos, sen ter que ir coa túa boa vontade e atoparte con esas cousas.

    se ao final, o día vai ser igual de malo ou de bo, pero estas anomalías van roendo. menos mal que temos, falo por min, alguén que me axuda a por un recambio no corazón este.

    touriño nunca tivo vocación de galego, está aí porque alguén dixo que lhe quedaba ben o posto. e estao demostrando.

    quero un goberno galego (pola saúde dos corazóns e das linguas) que seriamos sen eles! (e sen as súas metáforas)