Num recente artigo, Alema duvidada da galeguidade da palavra ‘saldo’, como também punha em causa o significado de ‘verga’ para o galego-falante médio (será para o galego-falante urbano, em todo o caso, que consciente ou inconscientemente sempre tem a língua castelhana como intérprete indesejada para a galega).
Deixo-vos, pois, dous dous casos do uso normal de ‘saldos’ (aqui e acô) e um de ‘verga’ (acolá) localizados os três no passado sábado, dia 1 de Agosto de 2009.
NOTA: a imagem de verga corresponde a um cesto (ver acepção 5). O pé diz, literalmente, «CESTO DA HERBA» na primeira linha, «VERGAS» na seguinte, e afinal «2ª metade s. XX. 23 a 78 cm».
Comentários
6 comentários a “À procura de vergas e saldos na Galiza”
reproduzo o comentario (moi pertinente, por certo) escrito por sHs no meu blog:
“Igual que o mesmo non é “saldos” que “rebaixas”. Saldar é liquidar as existencias todas (polo método de baixar drásticamente os prezos, claro). Rebaixar é diminuir o prezo, moito ou pouco”.
ninguén nega a existencia da palabra “saldos” en galego, o que é unha parvada é equiparar “rebaixas” e “saldos”. non son o mesmo. en portugal, ademais, insisto, non existen as “rebaixas” galegas.
eu tampouco neguei a existencia de verga=vara en galego, simplemente dixen que aquí é máis fácil que xere confusión posto que en moitos casos verga=pirola
e non teño máis que dicir 😀
Com todos os meus respeitos para sHs, essa observação é falsa.
Com efeito, uma das acepções de SALDO é a que sHs indica, mas não é a única. Na maioria dos dicionários de galego, de ‘português’ ou de castelhano aparecem ambas as acepções, a equivalente a ‘liquidação’ e a equivalente a ‘rebaixa’.
Curiosamente, no dicionário da PRIBERAM não recolhem a acepção de SALDO equivalente a REBAIXA, mas sim a palavra REBAIXA para tal fim… ainda vai ser que REBAIXA é mais portuguesa do que SALDO XD 😀 XD
E a confusão com VERGA só se dá entre os galego-falantes urbanos… que (por desgraça) são mais bem poucos, não nos enganemos.
mire
xa llo dixen
pero é vostede teimudo, teimudo
os dicionarios dirán o que queiran
pero moitas veces non reflicten perfectamente o que quere dicir a rúa
1- cando un comercio galego está de rebaixas non é o mesmo que que estea de saldos. é un código que entenden comerciantes e consumidores… se os dicionarios non están na ‘onda’ é que están MAL. os dicionarios engánanse
2- os dicionarios non só se enganan, senón que crean FALSAS EXPECTATIVAS arredor das palabras. o exemplo xa llo puxen: nos dicionarios portugueses aparecerá “REBAIXA” pero iso non significa que se use frecuentemente por parte dos cidadáns. de feito, se vostede di: “vou de rebaixas” en portugal, posiblemente nin entendan o que di. aquí en galicia todo quisqui entende a frase “vou de rebaixas”.
3- se hai confusión entre os galegofalantes urbanos, xa é motivo suficiente para que un comercio galego non anuncie “vergas” nos escaparates, sinais, etc. 😉 non cre? ou logo os galegofalantes urbanos somos “menos” ca os das aldeas (con perdón)?
testán 😛 😀
Quando a evidência não che dá a razão deve ser que é a evidência a que está errada 😀
Saldo=rebaixa. Vai assumindo-o 😉
Teimudo XD
Por outra parte, os galego-falantes das cidades são menos.. numericamente falando. E polo geral também são menos qualitativamente falando (pronomes descolocados, menor oposição entre vogais abertas e fechadas, maior número de castelhanismos léxicos…). O desconhecimento sobre o léxico próprio galego que abunda nas cidades é apenas um exemplo. Mas galego-falantes urbanos há de todo o tipo. Tu e eu, por exemplo, somos galego-falantes urbanos…
claro
xeneralizar é terrible
hai paleofalantes rurais que meten castelanismos mil
e galegofalantes urbanos que, sen fonética tan ‘marcada’, falan con moita corrección
non hai galegofalantes mellores nin peores
hai galegofalantes e punto pelota 🙂
pero os urban galician-speakers merecemos especial protección, cariño e admiración 😛 😀
Tenho de reconhecer umha cousa: os castelhanismos “implantados” nos galego falantes do rural som muito mais arraigados. Vaia você a umha vila qualquer, e diga-lhe a um marinheiro/labrego “nom se di ‘buenos dias’ / ‘dios’ / ‘pueblo’ / ‘calle’ ….. a resposta será, na maior parte dos casos, do tipo “bueno carallo, xá ven o señorito da ciudá a enseñarnos ghallegho a nós! home vaite criar oh!” ……