Mil e dous couces

1002 coucesVenho de descobrir um fantástico livro do qual nada sabia e que, por essas cousas da vida, resulta que eu conhecia a meias. A ver se me explico. Trata-se do livro «Mil [y 2] coces contra la disidencia», formado mediante a recompilação de artigos de opinadores ‘de cabeceira’ de quem isto escreve. Extracto um dos parágrafos iniciais:

Dijimos en la presentación de “Mil y una coces contra la disidencia” que los “protagonistas” de estas páginas (parecemos sus editores) ojalá se vieran retratados en un espejo para que se dieran cuenta del daño y odio que están generando. Que evitásemos los demás dicho odio.

Tais protagonistas são (ou eram) gente tão profundamente democrática como Jiménez Losantos, Alfonso Ussía, Jaime Campmany (defunto), Luis María Anson, Pedro J. Ramírez, Antonio Burgos ou Fernando Savater, entre muitos outros.

Dijimos también que se dirigiera la lectura de esta recopilación al mensaje que transmiten, no a los mensajeros, cada vez más patéticos. Ignorémoslos. También se citan únicamente los políticos, columnistas y opinadores profesionales para poder discernir su opinión de la del medio que les publica, pero se omiten los nombres de los redactores de noticias, autores de reportajes o los colaboradores esporádicos en cartas.

É um bom conselho o que dão os editores do livro que, ainda, nos deixam uma outra reflexão:

Por lo demás, nuestro trabajo de recopilación termina aquí, con este y 2. El “Juicio” nos llama. Animamos a que alguien se anime y siga recogiendo las sucesivas cosechas de coces. Dan muchas pistas y es un buen material de estudio.

Com efeito, «Mil [y 2] coces contra la disidencia» dá pistas e mais pistas. Trata-se de uma autêntica recompilação do horror e infámia espanholistas que passam impunemente a criba da imprensa e da justiça, enquanto manifestações bem mais acordes com o espírito democrático ficam proscritas. Vão algumas jóias…

[O castelhano] Una lengua de mestizajes quen nunca se impuso con una pistola en la nuca ni exterminando a raza alguna por que no tuviese el Rh de Cervantes. Antonio Burgos, EL MUNDO 28-janeiro-2004

[As féminas do EAJ-PNV] No son como las mujeres de Batasuna, que huelen mal hasta por el televisor. Alfonso Ussía, LA RAZÓN 13-abril-2004

Treinta años de tenaz acción en todos los frentes para desespañolizar el País Vasco exigían una respuesta de otros 30 años de acción para españolizar aquella región. No se ha hecho casi nada constructivo”. Luis María Anson, LA RAZÓN 6-outubro-2003

E o amo e senhor, para o final 😀

Un racista en el País Vasco se hace del PNV, no del PP. Un racista en Cataluña se hace de CiU o de ERC, nunca del PP”. Federico Jiménez Losantos, EL MUNDO 26-dezembro-2003

 


Publicado

em

,

por

Etiquetas:

Comentários

3 comentários a “Mil e dous couces”

  1. Avatar de Fer
    Fer

    Esta-me dando ganas de merca-lo 😀

  2. Avatar de Anonymous
    Anonymous

    No link do texto podes coller acceder gratis á versión PDF do libro e descargalo.

    Aínda así, é dos poucos libros de hoxe en día polos que estaría disposta a pagar ;p

  3. Avatar de Fer
    Fer

    Obrigado!
    A verdade e que levo vinte minutos lendo e estou flipando, lembro algumhas das “flores” pero ve-las todas juntas é impersionante!

    E quando chegue à parte de educaçom e euskera tivem um déjà vu com algumhas declaraçons muuui recentes em Galiza…